Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια στην οποία η δομή του συνδετικού ιστού του μυοσκελετικού συστήματος έχει υποστεί βλάβη. Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από μια προοδευτική πορεία, στο πλαίσιο της οποίας ο χόνδρος ιστός καταστρέφεται σταδιακά. Αυτή η παθολογία διαγιγνώσκεται σε πολλούς ανθρώπους άνω των 65 ετών, επειδή ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της κατάστασης είναι η φυσική διαδικασία γήρανσης στο σώμα.
Περιγραφή της νόσου
Μετατραυματική, ενδοκρινική και φλεγμονώδης νόσος, υπερβολική σωματική υπερφόρτωση ή, αντίθετα, η αδράνεια μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη εκφυλιστικών-δυστροφικών ασθενειών. Τα κύρια σημεία της οστεοαρθρίτιδας: πόνος στην περιοχή των αρθρώσεων με οίδημα και περιορισμένη δραστηριότητα.
Για τη διάγνωση της νόσου, καταφεύγουν σε οργανικές τεχνικές - ακτινογραφία, αρθροσκόπηση, CT και μαγνητική τομογραφία. Στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας σταδίου 1 και 2, χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι - λήψη φαρμάκων, φυσιοθεραπεία, μασάζ και φυσιοθεραπεία. Εάν έχουν συμβεί μη αναστρέψιμες καταστροφικές αλλαγές στον ιστό των αρθρώσεων, τότε απαιτείται χειρουργική επέμβαση - αρθροδεσία ή ενδοπροθετικά.
Παθογένεση
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από έντονες αλλαγές στη δομή του συνδετικού ιστού. Ο σχηματισμός παραμορφώσεων διαβρώσεων συμβαίνει στον χόνδρο, ο οποίος καταστρέφει τις ίνες κολλαγόνου και τις πρωτεογλυκάνες, οι οποίες περιέχουν πρωτεΐνες (5-10%) και γλυκοζαμινογλυκάνες (90-95%).
Ως αποτέλεσμα, η σταθερότητα του δικτύου κολλαγόνου μειώνεται, η μεταλλοπρωτεϊνάση απελευθερώνεται και όλες οι μορφές πρωτεΐνης στην εξωκυτταρική μήτρα καταστρέφονται. Η επιτάχυνση της καταστροφής συμβαίνει λόγω του γεγονότος ότι η βιοσύνθεση των κολλαγενασών και της στρομελυσίνης αυξάνεται.
Όταν τα ένζυμα υπάρχουν σε φυσιολογικές ποσότητες στο σώμα, συνήθως διατηρούν τα επίπεδα των κυτοκινών - μικρά μόρια πληροφοριών πεπτιδίων - υπό έλεγχο. Καθώς η οστεοαρθρίτιδα εξελίσσεται, η συγκέντρωση αυτής της πρωτεΐνης μειώνεται, απελευθερώνοντας ένζυμα που επηρεάζουν τον χόνδρο σε μεγάλο όγκο.
Οι πρωτεογλυκάνες με παραμορφωμένη δομή απορροφούν επομένως νερό που δεν μπορούν να συγκρατήσουν. Εξαιτίας αυτού, η περίσσεια υγρού διαπερνά την ίνα κολλαγόνου, η οποία αρχίζει να "διογκώνεται", με αποτέλεσμα την απώλεια αντοχής και ελαστικότητας.
Η ποιοτική και ποσοτική σύνθεση του αρθρικού υγρού επιδεινώνεται επίσης. Στο πλαίσιο της οστεοαρθρίτιδας, παρατηρείται μείωση στη συγκέντρωση του υαλουρονικού οξέος. Η μεταφορά θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου στον ιστό χόνδρου υαλίνης σταματά στον απαραίτητο όγκο για την ανάκτησή του. Οι μαλακές εστίες σχηματίζονται στον χόνδρο, ακολουθούμενος από το σχηματισμό ρωγμών, συγκεκριμένων νεκρωτικών αναπτύξεων. Στη συνέχεια, οι γυμνές κεφαλές αρχίζουν να εκτίθενται, το μικροτραύμα εμφανίζεται στο φόντο της μετατόπισης μεταξύ τους.
Τι προκαλεί την ανάπτυξη της νόσου
Γιατί δεν αναπτύσσεται ακόμη η πρωτογενής (ιδιοπαθής) οστεοαρθρίτιδα. Μια τέτοια ασθένεια αναπτύσσεται χωρίς την επίδραση παραγόντων, έτσι οι γιατροί πιστεύουν ότι η αιτία ενός τέτοιου προβλήματος έγκειται στην τάση σε γενετικό επίπεδο για πρόωρες καταστροφικές διεργασίες στον χόνδρο. Ο σχηματισμός δευτερογενούς οστεοαρθρίτιδας εμφανίζεται ως επιπλοκή άλλων ασθενειών στις αρθρώσεις ή στο πλαίσιο τραυματισμού.
Η παρουσία των ακόλουθων παραγόντων μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό εκφυλιστικής-δυστροφικής παθολογίας:
- Βλάβη στον ιστό των αρθρώσεων ή κοντά στη δομή του συνδετικού ιστού με τη μορφή κατάγματος, εξάρθρωσης, τραυματισμού μηνίσκου, μερικής ρήξης ή πλήρους διαχωρισμού του ιστού των μυών και του συνδέσμου, τένοντες.
- συγγενής δυσπλαστική διαταραχή στην ανάπτυξη αρθρώσεων.
- Διαταραχές στη λειτουργικότητα των ενδοκρινών αδένων, μεταβολικές διαταραχές.
- ρευματισμός ή ρευματικός πυρετός;
- Πολυαρθρίτιδα, ρευματοειδής, αντιδραστική, μεταβολική, ουρική αρθρίτιδα ή ψωριασική αρθρίτιδα.
- πυώδης αρθρίτιδα, η αιτία της οποίας έγκειται στις επιδράσεις των στρεπτόκοκκων, της επιδερμίδας ή του Staphylococcus aureus.
- φυματίωση παντού, βρουκέλλωση, χλαμύδια, γονόρροια, σύφιλη
- εκφυλιστικές-δυστροφικές παθολογίες, για παράδειγμα οστεοχονδρίτιδα disecans.
Η αυξημένη κινητικότητα του ιστού των αρθρώσεων, η οποία παρατηρείται στο πλαίσιο της παραγωγής ειδικών ινών κολλαγόνου στο σώμα, μπορεί να συμβάλει στο σχηματισμό της οστεοαρθρίτιδας.Ένα παρόμοιο φαινόμενο παρατηρείται στο 10% των ανθρώπων που ζουν στον πλανήτη. Δεν θεωρείται ασθένεια.Αν και στο πλαίσιο της υπερκινητικότητας υπάρχει μια αδυναμία στο σύστημα του τένοντα-συνδέσμου, λόγω του οποίου ένα άτομο είναι επιρρεπές σε τραυματισμούς, ειδικά στον αστράγαλο, με τη μορφή διαστρέμματα και ρήξεις του ιστού του συνδέσμου, εξάρθρωση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, προβλήματα με την αιματοποιητική λειτουργία (για παράδειγμα, η παρουσία αιμορροφιλίας) μπορεί να οδηγήσουν στο σχηματισμό οστεοαρθρίτιδας. Στο πλαίσιο της αιμορθρωσίας (αιμορραγία στην κοιλότητα των αρθρώσεων), η παροχή αίματος στον ιστό του χόνδρου επιδεινώνεται, με αποτέλεσμα να αρχίζει να καταρρέει.
Μεταξύ των προδιαθεσικών παραγόντων, θα πρέπει να σημειωθεί η παρουσία ηλικίας, συχνών φορτίων στους αρθρικούς ιστούς που υπερβαίνουν τα όρια της αντοχής της, υπερβολικό σωματικό βάρος, εκτελούμενες επεμβάσεις και υποθερμία.
Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση, πολίτες που ζουν σε αντίξοες περιβαλλοντικές συνθήκες ή έρχονται σε επαφή με τοξικές χημικές ουσίες. Όταν η δίαιτα δεν περιέχει αρκετές βιταμίνες και μέταλλα, προκύπτουν συνθήκες για τη σταδιακή καταστροφή του ιστού υαλουρονικού χόνδρου.
Συμπτώματα
Η οστεοαρθρίτιδα είναι επικίνδυνη επειδή το πρώτο στάδιο σχηματισμού είναι ασυμπτωματικό. Η εκδήλωση της κλινικής εικόνας εμφανίζεται με την πάροδο του χρόνου, τα κύρια συμπτώματα εμφανίζονται με σημαντική καταστροφή του χόνδρου.Πρώτα απ 'όλα, ο ασθενής αισθάνεται ένα σύνδρομο ελαφρού πόνου χωρίς σαφή εντοπισμό.Εμφανίζεται μετά από σωματική άσκηση - ανύψωση βαρέων αντικειμένων, αθλητική προπόνηση.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το πρώτο σημάδι ενός ατόμου παρατηρεί την εμφάνιση δυσλειτουργιών και κλικ κατά την κάμψη ή την επέκταση των αρθρώσεων. Ο ασθενής σημειώνει ότι μερικές φορές είναι δύσκολο να κινηθεί. Αν και στα πρώτα στάδια της οστεοαρθρίτιδας, τα προβλήματα κινητικότητας δεν εμφανίζονται μέχρι το πρωί και εξαφανίζονται γρήγορα.
Με την πρόοδο της παθολογίας, οι οδυνηρές αισθήσεις αρχίζουν να παρεμβαίνουν τη νύχτα, ως αποτέλεσμα της οποίας διαταράσσεται η λειτουργία ύπνου και εμφανίζεται επίσης χρόνια κόπωση. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται στον βαθμό 2, η ένταση του πόνου αυξάνεται στο πλαίσιο αλλαγών στις καιρικές συνθήκες, επιδείνωση χρόνιων ασθενειών και οξείες ιογενείς λοιμώξεις της αναπνευστικής οδού.
Η φυσική δραστηριότητα μειώνεται σημαντικά. Η κινητικότητα παρεμποδίζεται από την αραίωση του ιστού του χόνδρου και τον σκόπιμο περιορισμό της κίνησης του ασθενούς για την πρόληψη του πόνου. Αυτό αυξάνει την πίεση στον ιστό της αντίθετης άρθρωσης, η οποία συμβάλλει στην περαιτέρω καταστροφή της.
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από άλλα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά:
- Πόνος, που προκαλεί την εμφάνιση σπασμών στους σκελετικούς μύες και το σχηματισμό μυϊκών συσπάσεων (εξασθενημένη παθητική κινητική λειτουργία της άρθρωσης).
- σπασμός στον ιστό των αρθρώσεων, κάνοντας κλικ, κροτάλισμα κατά τη διάρκεια μιας κίνησης σταθερής φύσης, η οποία συμβαίνει πρακτικά με κάθε μετατόπιση οστών σε σχέση μεταξύ τους.
- συχνές επώδυνες μυϊκές κράμπες.
- παραμόρφωση των αρθρώσεων, η οποία οδηγεί σε βλάβη της στάσης του σώματος και του βηματισμού.
- έντονη παραμόρφωση έως την καμπυλότητα των αρθρώσεων με σημαντική μείωση ή πλήρη απουσία κινητικής δραστηριότητας σε αυτά στο πλαίσιο της οστεοαρθρίτιδας 3ου βαθμού.
Εάν η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος, του αστραγάλου ή του ισχίου έχει αναπτυχθεί μέχρι το στάδιο 3, ένα άτομο πρέπει να χρησιμοποιήσει ένα ζαχαροκάλαμο ή πατερίτσες όταν κινείται.
Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία εγκαίρως, η ασθένεια θα αρχίσει να εξελίσσεται, οι υποτροπές σας ενοχλούν τακτικά και οι παροξύνσεις γίνονται όλο και πιο συχνές με την πάροδο του χρόνου. Η ακαμψία τις πρωινές ώρες δεν εξαφανίζεται για πολύ, αλλά σταδιακά γίνεται μόνιμη.
Κατά την εξέταση ενός ατόμου με οστεοαρθρίτιδα σταδίου 1, ο γιατρός βρίσκει μόνο ελαφρύ οίδημα του ιστού των αρθρώσεων, οπότε η κινητική λειτουργία διατηρείται πλήρως. Το στάδιο 2 της νόσου εκδηλώνεται με πόνο και μικρές παραμορφώσεις κατά την ψηλάφηση. Η πυκνότητα των οστών σχηματίζει κοντά στην αρθρική κοιλότητα.
Η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό αρθρίτιδας - φλεγμονής της αρθρικής αρθρώσεως στο ισχίο, στον αστράγαλο, στο γόνατο ή στον ώμο. Το κύριο σύμπτωμα αυτής της ασθένειας είναι η ανάπτυξη στρογγυλεμένης σφραγίδας κοντά στην άρθρωση. Όταν το πατήσετε, μπορείτε να αισθανθείτε το περιεχόμενο του υγρού να κινείται. Με οξεία αρθρίτιδα, η θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί στους 37-38 βαθμούς, πονοκεφάλους και πεπτικά προβλήματα μπορεί να εμφανιστούν.
Διαγνωστικά μέτρα
Η ασθένεια διαγιγνώσκεται με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης χρησιμοποιώντας ενόργανες μεθόδους, κλινικά χαρακτηριστικά, αναμνηστικά δεδομένα και παράπονα ασθενών. Σε αυτήν την περίπτωση, η κλινική εξέταση του αίματος και των ούρων δεν θα είναι πολύ κατατοπιστική - όλοι οι δείκτες θα παραμείνουν στο φυσιολογικό εύρος εάν η αιτία της οστεοαρθρίτιδας δεν είναι σε μεταβολικά προβλήματα.
Όταν αναπτύσσεται αρθρίτιδα, ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων αυξάνεται (έως 30 mm / h), τα λευκοκύτταρα και το ινωδογόνο στο αίμα αυξάνονται.Αυτό δείχνει την παρουσία οξείας ή χρόνιας φλεγμονής στο σώμα.Οι βιοχημικές και ανοσολογικές παράμετροι αλλάζουν με την οστεοαρθρίτιδα της δευτερογενούς μορφής.
Ο πιο ενημερωτικός τρόπος για τον εντοπισμό εκφυλιστικών-δυστροφικών ασθενειών είναι η λήψη ακτινογραφίας σε δύο προβολές (πλευρικές και ευθείες).
Στην ακτινογραφία, η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται ως εξής:
- Στο αρχικό στάδιο δεν υπάρχουν ακτινολογικά σημάδια.
- Στο πρώτο στάδιο, η παθολογία παρουσιάζεται ως μια αόριστη, άνιση στένωση της κοιλότητας των αρθρώσεων. Οι άκρες των οστών πλακών είναι ελαφρώς επιπεδωμένες, σχηματίζονται αρχικά οστεοφύτα (μερικές φορές απουσιάζουν).
- Στο δεύτερο στάδιο, η εικόνα δείχνει μια εικόνα με τη μορφή μιας έντονης στένωσης της κοιλότητας στην άρθρωση, η οποία υπερβαίνει τον κανόνα κατά 2-3 φορές. Τα οστεοκύτταρα σχηματίζονται σε μεγάλο αριθμό, σημειώνεται ο σχηματισμός της υποχρονικής οστεοσκλήρωσης. Φωτιστικά που μοιάζουν με κύστη εμφανίζονται στα προσαρτήματα.
- Στο τρίτο στάδιο, η εικόνα δείχνει έντονη υποχονδρική οστεοσκλήρωση και μεγάλα οριακά οστεοφύτα. Ο χώρος των αρθρώσεων περιορίζεται σημαντικά.
- Στο τέταρτο στάδιο, σχηματίζονται χονδροειδείς οστεοφύτες, ο χώρος των αρθρώσεων είναι σχεδόν τελείως συντηγμένος, τα οστεά εξαρτήματα που σχηματίζουν την άρθρωση παραμορφώνονται και συμπιέζονται.
Εάν ο γιατρός έχει αμφιβολίες σχετικά με τη διάγνωση μετά την εξέταση των ακτίνων Χ, στον ασθενή θα συνταγογραφηθεί υπολογιστική τομογραφία. Γίνεται μαγνητική τομογραφία για την αξιολόγηση της κατάστασης του συνδετικού ιστού κοντά στην άρθρωση. Χρησιμοποιώντας έναν παράγοντα αντίθεσης, μπορείτε να ακολουθήσετε τη δυναμική του τρόπου παροχής ιστών με αίμα για να προσδιορίσετε τον βαθμό φλεγμονής στην αρθρίτιδα.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Επί του παρόντος δεν είναι δυνατή η πλήρης θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, καθώς δεν υπάρχουν φαρμακολογικοί παράγοντες που αποκαθιστούν τον ιστό του χόνδρου.Ο κύριος στόχος της θεραπείας είναι να αποτρέψει την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου και να διατηρήσει τις αρθρώσεις εύκαμπτες.Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας είναι μακροχρόνια και περίπλοκη και περιλαμβάνει τη χρήση τοπικών και συστημικών φαρμάκων.
Οι ασθενείς δεν πρέπει να υπερφορτώνουν τις αρθρώσεις τους. Η κινητική δραστηριότητα πρέπει να περιορίζεται με τη βοήθεια ορθοπεδικών συσκευών - ορθοπεδικών, ελαστικών επιδέσμων. Τα παχύσαρκα άτομα πρέπει να προσαρμόσουν τη διατροφή τους για να χάσουν βάρος με την πάροδο του χρόνου και να αρχίσουν να κάνουν δίαιτα.
Όταν επιτυγχάνεται σταθερή ύφεση, ο ασθενής πρέπει να κάνει θεραπευτική γυμναστική κάθε μέρα. Πρώτα πρέπει να το κάνετε αυτό υπό την επίβλεψη ενός ειδικού και στο μέλλον θα πρέπει να κάνετε μόνοι σας γυμναστική στο σπίτι. Εκτός από τη φυσικοθεραπεία, μπορείτε να εγγραφείτε στην πισίνα, να κάνετε γιόγκα ή να κάνετε ποδήλατο.
Για τη μείωση της έντασης του πόνου, συνταγογραφείται η χρήση φαρμάκων που ανήκουν σε διαφορετικές φαρμακολογικές ομάδες:
- Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα σε δισκία, αλοιφές και διαλύματα για ενδοφλέβιες ενέσεις.
- Ενδοαρθρικές ενέσεις αναισθητικών με την προσθήκη γλυκοκορτικοστεροειδών.
- Χαλαρωτικά μυών για την ανακούφιση των μυϊκών σπασμών και των συσπάσεων.
Το θεραπευτικό σχήμα για την οστεοαρθρίτιδα περιλαμβάνει επίσης τη χρήση βιταμινών Β, ηρεμιστικών, εάν είναι απαραίτητο - αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά. Είναι υποχρεωτικό να διορίζονται χονδροπροστατευτές με τη μορφή μακράς πορείας.Τα μέσα αυτής της ομάδας συμβάλλουν στη μερική αποκατάσταση του χόνδρου.
Για να αυξηθεί η κλινική δραστηριότητα του ιστού των αρθρώσεων, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες - θεραπεία με λέιζερ, μαγνητοθεραπεία, UHF.
Οδυνηρές εκδηλώσεις στην περιοχή των αρθρώσεων πρέπει να αποτελούν τη βάση για άμεση επίσκεψη γιατρού. Η θεραπεία στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας καθιστά δυνατή τη διακοπή καταστροφικών διαδικασιών στον χόνδρο για την πρόληψη αναπηριών και αναπηριών.