Γιατί εμφανίζεται πόνος στις αρθρώσεις και πώς αντιμετωπίζεται;

Ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους. Οποιαδήποτε παθολογική κατάσταση απαιτεί κατάλληλη θεραπεία.

Οι ασθένειες των αρθρώσεων απαιτούν μια ολοκληρωμένη προσέγγιση. Περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων, διατροφής, φυσικοθεραπείας, ειδικής γυμναστικής και εναλλακτικής ιατρικής.

Πιθανές αιτίες πόνου στις αρθρώσεις των δακτύλων

Ο πόνος στις αρθρώσεις μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Υπάρχουν πολλοί πιθανοί λόγοι για αυτό το φαινόμενο.

Πολυοστεοαρθρίτιδα

Σε 40% των περιπτώσεων, ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων προκαλείται από αυτήν την αιτία. Αυτή η παθολογία ονομάζεται επίσης πολυαρθρώσεις ή κόμπους. Ανήκει σε δυστροφικές ασθένειες και χαρακτηρίζεται από αργή εξέλιξη, γι 'αυτό οι ασθενείς συχνά αγνοούν το πρώτο στάδιο της νόσου.

Η ασθένεια συνήθως προσβάλλει άτομα άνω των 50 ετών και σπάνια εμφανίζεται σε άτομα κάτω των 40 ετών.

Οι αιτίες της πολυοστεοαρθρίτιδας αναφέρονται συχνά ως κληρονομικότητα, αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που τους προκαλούν:

• κορύφωση;
• παραβίαση ανταλλαγής υλικού;
• παθολογία του θυρεοειδούς και άλλων ενδοκρινών αδένων.
• Σακχαρώδης διαβήτης.

Οι αρθρώσεις περιέχουν χόνδρο που αρχίζει να διαλύεται. Αυτό σημαίνει ότι η φυσική λίπανση διακυβεύεται, με αποτέλεσμα την ξηρότητα και το σπάσιμο.

Λόγω της έλλειψης λίπανσης και ξήρανσης, οι αρθρικοί χόνδροι τρίβονται μεταξύ τους, προκαλώντας μια φλεγμονώδη διαδικασία. Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσεται ένα ανώμαλο φλεγμονώδες αρθρικό υγρό, το οποίο επεκτείνει τις αρθρώσεις από το εσωτερικό. Ως αποτέλεσμα, εμφανίζεται η παραμόρφωση τους, συνοδευόμενη από επώδυνες αισθήσεις.

Η πολυοστεοαρθρίτιδα συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα. Αντιπροσωπεύονται κυρίως από οζίδια Bouchard και Heberden:

• Τα οζίδια του Bouchardαναπτύσσονται αργά και χωρίς επιπλοκές. Συνήθως σχηματίζονται στις πλευρικές επιφάνειες των αρθρώσεων, δίνοντάς τους ένα σχήμα ατράκτου.
• Οζίδια Heberdenεπηρεάζουν τις περιφερικές διαφαγικές αρθρώσεις στα ραχιαία και τα πλευρικά τους μέρη. Χαρακτηρίζονται από συμμετρική ανάπτυξη και στα δύο χέρια. Ο σχηματισμός οζιδίων συχνά συνοδεύεται από οίδημα και ερυθρότητα του δέρματος γύρω από τις αρθρώσεις. Εμφανίζονται αισθήσεις πόνου και καύσου, αν και σε 30% των περιπτώσεων η παθολογία είναι ασυμπτωματική.

Καθώς εξελίσσεται η πολυοστεοαρθρίτιδα, αυξάνεται η δυσκαμψία των αρθρώσεων. Η συνέπεια της παθολογίας είναι τα όμορφα δάχτυλα.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα και ασθένεια ακίνητου

Αυτή η ασθένεια ανήκει σε συστηματικές παθολογίες του συνδετικού ιστού και έχει μια πολύπλοκη αυτοάνοση παθογένεση. Η παθολογία σπάνια εκδηλώνεται σε ασθενείς κάτω των 30 ετών. Είναι πέντε φορές λιγότερο συχνή στους άνδρες.

Τα σημάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας εξαρτώνται από το στάδιο της:

1. Το αρχικό στάδιο της νόσου χαρακτηρίζεται από περιαρθρικό οίδημα του θύρου. Αυτό οδηγεί σε πόνο, πρήξιμο της περιαρθρικής περιοχής και τοπική αύξηση της θερμοκρασίας.
2. Στο δεύτερο στάδιο, τα κύτταρα αρχίζουν να διαιρούνται γρήγορα, κάνοντας την αρθρική πυκνότητα.
3. Στο τρίτο στάδιο, τα φλεγμονώδη κύτταρα παράγουν ένα ένζυμο που επηρεάζει τόσο τον χόνδρο όσο και τα οστά, επομένως οι προσβεβλημένες αρθρώσεις συνήθως παραμορφώνονται. Αυτό το στάδιο συνοδεύεται από αύξηση του πόνου και απώλεια κινητικών λειτουργιών.

Υπάρχουν τρεις ομάδες πιθανών αιτιών ρευματοειδούς αρθρίτιδας:

• κληρονομιά.
• λοιμώξεις. Οι παθολογικές αλλαγές μπορεί να προκληθούν από ορισμένους παραμυξοϊούς, ιούς έρπητα, ηπατοϊούς και ρετροϊούς.
• Παράγοντες ενεργοποίησης. Οι παθολογικές αλλαγές μπορεί να προκληθούν από υποθερμία, δηλητηρίαση, άγχος, χρήση ορισμένων φαρμάκων, υπερμόνωση και ενδοκρινοπάθεια.

Η νόσος του Still είναι μια μορφή ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Συνήθως συνοδεύεται από πυρετό, εξάνθημα και κνησμό. Αυτή η ασθένεια διαγιγνώσκεται συχνότερα σε παιδιά. Εκτός από τις αρθρώσεις, η νόσος του Still μπορεί να επηρεάσει τους λεμφαδένες, προκαλώντας πλευρίτιδα και περικαρδίτιδα.

Ψωριασική αρθρίτιδα

Αυτή η παθολογία είναι μία από τις μορφές αρθρίτιδας και μπορεί να εμφανιστεί μετά από 20 χρόνια. Αναπτύσσεται στο πλαίσιο της ψωρίασης, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις προηγείται.

Εκτός από τις οδυνηρές αισθήσεις, η παθολογία συνοδεύεται από τα ακόλουθα σημεία:

• πρήξιμο των αρθρώσεων.
• η απόκτηση ενός γαλαζοπράσινου δέρματος στην περιαρθρική περιοχή.
• η εμφάνιση προσκρούσεων και κοιλωμάτων στα νύχια.
• ελαφρά δυσκαμψία.

Υπάρχει μια καταστροφική μορφή παθολογίας που χαρακτηρίζεται από ταχεία διάβρωση των οστών. Είναι γεμάτο με απώλεια κινητικότητας των αρθρώσεων.

Η φλεγμονώδης διαδικασία μπορεί να επηρεάσει όχι μόνο τις αρθρώσεις, αλλά και ορισμένα όργανα. Οι πλάκες του δέρματος που χαρακτηρίζουν την ψωρίαση σε αυτήν την αρθρίτιδα συνδέονται συχνά με την εμφάνιση της ακμής.

Πιθανές αιτίες της ψωριασικής αρθρίτιδας είναι:

• Κατάχρηση αλκοόλ;
• κάπνισμα;
• στρες;
• βλάβη του δέρματος;
• παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων;
• αλλαγές στα επίπεδα ορμονών.
• Υπερβολική υπεριώδη ακτινοβολία.

Μολυσματική αρθρίτιδα

Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας είναι επίσης γνωστός ως σηπτικός και χαρακτηρίζεται από μια φλεγμονώδη διαδικασία που προκαλείται από βακτήρια, ιούς, μύκητες ή παράσιτα.

Υπάρχουν πολλά πιθανά συμπτώματα παθολογίας - η κλινική εικόνα εξαρτάται από τον αιτιολογικό παράγοντα της λοίμωξης.

Τα κύρια σημεία της νόσου είναι:

• πόνος;
• περιορισμός της κινητικότητας;
• υπεραιμία της πληγείσας περιοχής.
• πρήξιμο.

Επειδή η αιτία της παθολογίας είναι η μόλυνση, μπορεί να συνοδεύεται από πυρετό, ρίγη και σύνδρομο δηλητηρίασης.

Η λοιμώδης αρθρίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί στο πλαίσιο μιας άλλης νόσου - ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, σακχαρώδης διαβήτης, παχυσαρκία. Ο λόγος μπορεί να είναι το αλκοόλ και η τοξικομανία, η σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη.

Ουρική αρθρίτιδα

Αυτή η παθολογία είναι επίσης γνωστή ως ουρική αρθρίτιδα. Είναι μια μεταβολική ασθένεια. Όταν συμβεί αυτό, το ουρικό οξύ ή το όξινο νάτριο εναποτίθεται στους ιστούς του σώματος. Στις γυναίκες, η ουρική αρθρίτιδα είναι πολύ λιγότερο συχνή.

Η παθολογία χαρακτηρίζεται από παροξυσμικό χαρακτήρα. Τα επεισόδια επιδείνωσης μπορούν να διαρκέσουν από 3 ημέρες έως μία εβδομάδα και μισή. Οι επιθέσεις διακρίνονται από την έντονη εμφάνισή τους και τον ίδιο γρήγορο τερματισμό. Η παρουσία επιληπτικών κρίσεων σημαίνει μια φλεγμονώδη διαδικασία.

Η ασθένεια συχνά αρχίζει να επιδεινώνεται τη νύχτα και μπορεί να συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Ο πόνος είναι χειρότερος κατά την κίνηση.
• Το δέρμα πάνω από τη φλεγμονή άρθρωση γίνεται κόκκινο.
• η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται.
• Tophuses σχηματίζονται γύρω από τις φλεγμονώδεις αρθρώσεις - λευκή ανάπτυξη κάτω από το δέρμα.
• οι βλάβες είναι συνήθως μονομερείς.

Εκτός από την οξεία περίοδο, υπάρχουν λανθάνουσες και χρόνιες φάσεις παθολογίας. Στην πρώτη περίπτωση, η πορεία της νόσου είναι ασυμπτωματική και το μόνο σημάδι είναι η υπερουριχαιμία (δείκτης εξέτασης αίματος). Το χρόνιο στάδιο χαρακτηρίζεται από μεγάλες περιόδους ύφεσης.

Ριζάρρθρωση

Αυτή η παθολογία είναι μια μορφή οστεοαρθρίτιδας που επηρεάζει μόνο τον αντίχειρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ριζαρθρίτιδα είναι μια εκδήλωση πολυοστεοαρθρίτιδας, αλλά σε 4-5 ασθενείς είναι από μόνη της μια ασθένεια.

Σχετικά με κάθε δεύτερο άτομο αυτή η παθολογία προκαλείται από τραύμα. Μπορεί να είναι οικιακή ή άσκηση.

Υπάρχουν και άλλες αιτίες της παθολογίας:

• ατελής αποκατάσταση σε περίπτωση κατάγματος στον καρπό.
• μόνιμοι μικροί τραυματισμοί στην κάψουλα της άρθρωσης.
• κληρονομιά;
• δυσπλασία των αρθρώσεων;
• διαταραχές στο ενδοκρινικό σύστημα;
• μεταβολική διαταραχή;
• τα αποτελέσματα ορισμένων φαρμάκων που προκαλούν αλλαγές στον ιστό του χόνδρου.

Υπάρχουν 3 στάδια παθολογίας:

1. Αρχικά το άτομο αισθάνεται άβολα.
2. Στη συνέχεια εμφανίζεται η ανάπτυξη των οστών και οι επώδυνες αισθήσεις εντείνονται λόγω της έκθεσης των νευρικών απολήξεων.
3. Στην τελευταία φάση ο αντίχειρας παραμορφώνεται σοβαρά και η κινητικότητά του μπορεί να χαθεί εντελώς.

Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα μιας ασθένειας. Αυξάνεται με την κίνηση, πτώση της ατμοσφαιρικής πίεσης κάτω από κρύο ή ζεστό νερό. Στην αρχή ο πόνος είναι επώδυνος και στο τελευταίο στάδιο της παθολογίας γίνεται απλά αφόρητος.

Νόσος του De Quervain (τενοσινοβίτιδα)

Σε αυτήν την περίπτωση, μόνο οι σύνδεσμοι του αντίχειρα γίνονται φλεγμονώδεις. Αυτή η παθολογία προκαλείται από συνεχείς και μονότονες κινήσεις των χεριών, ως αποτέλεσμα των οποίων ο τένοντας που τρέχει κατά μήκος του καρπού είναι ελαφρώς κατεστραμμένος. Το τραύμα μπορεί να είναι μια άλλη αιτία της νόσου.

Η ασθένεια συχνά συνοδεύει άτομα σε συγκεκριμένα επαγγέλματα:

• μουσικός;
• μοδίστρα;
• ζωγράφος;
• αθλητές (παίκτες τένις, σκιέρ);
• πλινθοδομή;
• δακτυλογράφοι.

Αυτή η παθολογία μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι επώδυνες αισθήσεις μπορεί να εμφανιστούν αυθόρμητα, αλλά συχνότερα προκαλούνται με τέντωμα του αντίχειρα - σπρώχνοντας, τεντώνοντας και προσπαθώντας να πιάσετε ένα αντικείμενο.

Στενωτική σφιγνίτιδα

Αυτή η παθολογία είναι επίσης γνωστή ως νόσος του Knott ή νόσος του Schnappfinger. Η αιτία είναι η φλεγμονή του τένοντα και ο σχηματισμός κόμβων σε αυτόν.

Σε αυτήν την περίπτωση, το προσβεβλημένο δάχτυλο κάμπτει και επιστρέφει προβληματικά στην αρχική του θέση.

Οδυνηρές αισθήσεις εμφανίζονται όταν το δάχτυλο κάμπτεται και τεντώνεται. Εκτός από τον πόνο, άλλα συμπτώματα είναι χαρακτηριστικά της νόσου:

• κώφωση;
• αυξημένη ευαισθησία.
• οίδημα στις αρθρώσεις
• Σχηματισμός κομματιού (κόμβοι).

Η στένωση της σφιγκτήρα μπορεί να προκληθεί από ρευματοειδή αρθρίτιδα, σακχαρώδη διαβήτη και υψηλό στρες στις αρθρώσεις.

Παράγοντες κινδύνου

Κάθε παθολογία έχει αρκετούς πιθανούς λόγους για την ανάπτυξή της. Υπάρχουν επίσης ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης αρθρώσεων δακτύλων:

• κληρονομική προδιάθεση;
• χρόνια λοίμωξη;
• διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος;
• παθολογία ανταλλαγής υλικού;
• άλλαξε το ορμονικό υπόβαθρο.
• τραύμα και μικροτραύμα;
• μακροπρόθεσμα αρνητικά αποτελέσματα.

Διάγνωση

Όταν εμφανίζονται επώδυνες αισθήσεις στις αρθρώσεις των δακτύλων για πρώτη φορά, συνήθως απευθύνονται σε έναν θεραπευτή που θα συνταγογραφήσει αρχικές εξετάσεις και θα τις μεταβιβάσει σε έναν στενότερο ειδικό - χειρουργό, νευρολόγο, τραυματολόγο, αρθρολόγο, ρευματολόγο, ορθοπεδικό χειρουργό, ρεφλεξολόγο, οστεοπαθητικό, Ενδοκρινολόγοι, διατροφολόγοι, φθιάτροι.

Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση ξεκινά με οπτική εξέταση. Μετά από αυτό, ο ειδικός θα συνταγογραφήσει τυπικές εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων. Σας επιτρέπουν να εντοπίσετε τη φλεγμονώδη διαδικασία στο σώμα και να αξιολογήσετε ορισμένους σημαντικούς δείκτες (αλβουμίνη, κλάσματα σφαιρίνης, ποσότητα σιδήρου).

Η διάτρηση των αρθρώσεων είναι μία από τις εργαστηριακές μεθόδους. Μια βελόνα εισάγεται στην κοιλότητά της για τη συλλογή αρθρικού υγρού. Αυτό το τεστ είναι επίσης γνωστό ως αρθροκέντηση.

Από τις οργανικές μεθόδους διάγνωσης, οι ακόλουθες μελέτες μπορούν να διεξαχθούν ανάλογα με τις περιστάσεις:

• Ακτινογραφία.Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να εντοπίσετε τραύματα, κατάγματα, όγκους και άλλες βλάβες στον οστικό ιστό.
• υπέρηχος.Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται για την εξέταση μαλακών ιστών. Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια σάρωση υπερήχων για να ελέγξετε την κατάσταση των αγγείων.
• Τομογραφία- υπολογιστική τομογραφία μαγνητικού συντονισμού. Το CT είναι προτιμότερο από την εξέταση δομών οστών - η εξέταση είναι παρόμοια με την ακτινογραφία, αλλά πολύ πιο ενημερωτική. Η μαγνητική τομογραφία είναι πιο αποτελεσματική στην εξέταση μαλακών ιστών
• Σπινθηρογραφία.Αυτή η έρευνα πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας μια οθόνη ραδιοφώνου.
• ηλεκτροκαρδιογράφημα.Με μια τέτοια διάγνωση, μπορείτε να ελέγξετε εάν η παθολογία έχει επηρεάσει την καρδιά.

Θεραπεία του πόνου στα δάχτυλα των καρπών

Κάθε ασθένεια απαιτεί ορισμένα μέτρα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία βασίζεται σε φαρμακευτική θεραπεία σε συνδυασμό με φυσιοθεραπεία και ειδική γυμναστική. Ορισμένες ασθένειες απαιτούν ειδική διατροφή. Οι λαϊκές συνταγές μπορούν επίσης να είναι αποτελεσματικές στη θεραπεία παθολογικών αρθρώσεων.

φαρμακευτική θεραπεία

Διάφορα φάρμακα αποτελούν τον βασικό παράγοντα θεραπείας για τις περισσότερες ασθένειες.

Χρησιμοποιήστε το ακόλουθο φάρμακο για βλάβες στις αρθρώσεις:

• Παρασκευάσματα μιας μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους ομάδας.Τέτοια κεφάλαια χρησιμοποιούνται για διάφορες φλεγμονώδεις διαδικασίες. Όχι μόνο μειώνουν τη φλεγμονή, αλλά και τον πόνο και τον πυρετό. Τέτοια φάρμακα παράγονται σε διάφορες μορφές δοσολογίας - για τοπική χρήση, από του στόματος χορήγηση, ένεση.
• αντιβιοτικά.Τέτοια φάρμακα χρησιμοποιούνται τόσο στη φλεγμονώδη διαδικασία όσο και στη μολυσματική προέλευση της παθολογίας. Για το διορισμό της αντιβιοτικής θεραπείας, το πρώτο βήμα είναι να προσδιοριστεί ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου, να προσδιοριστεί η ευαισθησία του στο φάρμακο.
• γλυκοκορτικοστεροειδή.Αυτά τα φάρμακα είναι στεροειδή και αντιφλεγμονώδη. Η ενέργειά σας θα επιταχύνει τη διαδικασία ανάκτησης. Διατίθενται επίσης σε διάφορες μορφές δοσολογίας.
• χονδροπροστατευτές.Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται ως μέρος μιας ολοκληρωμένης θεραπείας. Επιταχύνουν τη διαδικασία αποκατάστασης και αποτρέπουν την επανάληψη της παθολογίας.
• Αναλγητικάμπορεί να χρησιμοποιηθεί για σοβαρό πόνο που δεν είναι ανεκτό. Αυτά μπορεί να είναι είτε τοπικά φάρμακα με τη μορφή κρέμας ή γέλης, ή φάρμακα για χορήγηση από το στόμα ή ενέσεις.
• Ανοσοκατασταλτικά.Τέτοια φάρμακα χρησιμοποιούνται όταν η παθολογία είναι αυτοάνοση στη φύση.

Τα φάρμακα πρέπει να συνταγογραφούνται μόνο από γιατρό. Κάθε ασθενής χρειάζεται μια ατομική προσέγγιση, έτσι το σύνολο των απαιτούμενων φαρμάκων μπορεί να διαφέρει ριζικά σε διαφορετικούς ανθρώπους, ακόμη και για τις ίδιες ασθένειες.

Παραδοσιακή ιατρική

Η εναλλακτική ιατρική χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μιας ποικιλίας ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων αυτών που επηρεάζουν τις αρθρώσεις.

Οι ακόλουθες λαϊκές συνταγές μπορεί να είναι αποτελεσματικές:

• Λιώστε την πρόπολη και ανακατέψτε την με φυτικό λάδι - το ηλιέλαιο ή το αραβοσιτέλαιο είναι καλύτερο. Η προκύπτουσα σύνθεση πρέπει να χρησιμοποιείται ως αλοιφή και να τρίβεται στις πληγείσες περιοχές.
• Τρίψτε με μέλι και χρένο. Τα προϊόντα πρέπει να αναμιγνύονται σε ίσες αναλογίες.
• Διαλύστε μια κουταλιά σκόνη μουστάρδας σε μισό ποτήρι βότκα και κάντε μασάζ στις πληγείσες περιοχές με αυτήν τη σύνθεση.
• Βράζουμε και ζυμώνουμε τις μη αποφλοιωμένες πατάτες και εφαρμόζουμε ζεστές κομπρέσες στις φλεγμονές.
• Αλέστε το κρεμμύδι σε κατάσταση υγρής και βάλτε μια συμπίεση στις πληγείσες περιοχές. Πρέπει να τη διατηρήσετε για μισή ώρα και να επαναλάβετε τη διαδικασία έως και τρεις φορές την ημέρα.
• Το βάμμα των μοβ λουλουδιών βοηθά πολύ. Πρέπει να συμπληρώσετε 3 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. ωμό με ένα ποτήρι βότκα και αφήστε το στο σκοτάδι για μια εβδομάδα. Τρίψτε τις πληγείσες περιοχές με κοσκινισμένο μείγμα κάθε μέρα για τουλάχιστον μισό μήνα.
• Μαγειρέψτε τις νιφάδες βρώμης έτσι ώστε να προσλαμβάνουν τη συνοχή του ζελέ, αφήστε να κρυώσει ελαφρώς, εμποτίστε έναν επίδεσμο σε αυτό και εφαρμόστε τον στις πληγείσες περιοχές και στερεώστε με πολυαιθυλένιο. Αφαιρέστε τη συμπίεση μετά από μία ώρα.
• Διαλύστε 1 κουταλάκι του γλυκού σε περίπτωση φλεγμονής. Μαγειρική σόδα σε γάλα και ποτό.
• Εάν η φλεγμονώδης διαδικασία επιδεινωθεί, μπορείτε να εφαρμόσετε ένα φρέσκο, λάχανο λερωμένο φύλλο λάχανου στην πληγείσα περιοχή.
• Τα άκρα με τις προσβεβλημένες αρθρώσεις μπορούν να διατηρηθούν σε λουτρό με την προσθήκη ζωμού σημύδας.
• Ζεσταίνετε το αλάτι ή το φαγόπυρο σε μια κατσαρόλα, τοποθετείτε σε μια υφασμάτινη σακούλα και συνδέστε την στην πληγείσα περιοχή, αφήστε να ξεκουραστεί για μερικές ώρες.
• Είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείτε έγχυση φύλλων δάφνης στο εσωτερικό. Για να το κάνετε αυτό, ρίξτε ένα ποτήρι βραστό νερό πάνω από μερικά φύλλα και επιμείνετε.
• Ο χυμός μαύρου ραπανάκι με μέλι είναι χρήσιμος. Πρέπει να πάρετε μια κουταλιά μιας τέτοιας θεραπείας τρεις φορές την ημέρα.
• Με παθολογίες στις αρθρώσεις, είναι χρήσιμο να χρησιμοποιείτε χυμούς. Ένα ποτήρι χυμό cranberry ή lingonberry, χυμός σημύδας είναι αρκετός ανά ημέρα.

Μόνο η παραδοσιακή ιατρική είναι κατάλληλη στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της παθολογίας. Σε άλλες περιπτώσεις, θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με συμβατικές μεθόδους. Η αυτοθεραπεία μπορεί να μην φέρει κανένα αποτέλεσμα και η παθολογία θα επιδεινωθεί μόνο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Φυσιοθεραπεία

Η φυσιοθεραπεία είναι ένα από τα συστατικά μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στις παθολογίες των αρθρώσεων. Γίνεται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες ενός γιατρού. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι φυσικοθεραπείας, οπότε η κατάλληλη επιλογή επιλέγεται ξεχωριστά.

Οι ακόλουθες διαδικασίες είναι κατάλληλες για διάφορες παθολογίες των αρθρώσεων των δακτύλων:

• Μαγνητοθεραπεία - σταθερή, παλμός;
• ηλεκτροφόρηση;
• UHF;
• θεραπεία με λέιζερ;
• φωνοφόρηση;
• Θεραπεία με οζοκερίτη;
• κρυοθεραπεία;
• γαλβανισμένο.
• διαδυναμική θεραπεία;
• θεραπεία οξυγόνου;
• βαλνοθεραπεία;
• θεραπεία κύματος σοκ;
• θεραπεία με όζον.

Έχουν αναπτυχθεί διάφορες θεραπευτικές μέθοδοι για την αποκατάσταση της κινητικότητας των αρθρώσεων, την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος και του μυϊκού τόνου, τη βελτίωση του μεταβολισμού και την αποκατάσταση της ταχύτητας.

Κάθε μέθοδος φυσικοθεραπείας έχει ορισμένες αντενδείξεις, επομένως αξίζει να στραφείτε μόνο στις μεθόδους που έχει συνταγογραφήσει ένας γιατρός.

Γυμναστική δάχτυλων

Οι ειδικές ασκήσεις με τα δάχτυλα αποτελούν μέρος μιας ολοκληρωμένης θεραπευτικής προσέγγισης. Αυτή η γυμναστική θα σας επιτρέψει να αποκαταστήσετε την κυκλοφορία του αίματος και την κινητικότητα, να ανακουφίσετε τον πόνο και να έχετε γενικό τονωτικό αποτέλεσμα.

Μπορείτε να ζεστάνετε τα χέρια σας πριν κάνετε γυμναστική εάν δεν υπάρχουν αντενδείξεις. Αρκεί να βυθίσετε τα χέρια σας σε ζεστό νερό για 5 λεπτά ή να το εφαρμόσετε σε ένα θερμαντικό κάλυμμα.

Οι ακόλουθες ασκήσεις είναι αποτελεσματικές για διαφορετικές παθολογικές αρθρώσεις:

• Οι γροθιές σφίγγονται και χαλαρώνονται. Πρέπει να σφίξετε απαλά το χέρι σας σε μια γροθιά έτσι ώστε ο αντίχειρας σας να είναι πάνω από τα υπόλοιπα. Πρέπει να παραμείνετε σε αυτήν τη θέση για 0, 5 έως 1 λεπτό και, στη συνέχεια, ανοίξτε τη γροθιά σας και απλώστε τα δάχτυλά σας όσο το δυνατόν πιο μακριά. Πρέπει να κάνετε τουλάχιστον 4 επαναλήψεις για κάθε χέρι.
• Ζέσταμα των δακτύλων σας. Πρέπει να βάλετε την παλάμη σας σε μια σκληρή επιφάνεια και να πιέσετε σταθερά πάνω της. Εναλλακτικά, σηκώστε κάθε δάχτυλο και επαναλάβετε 10 φορές για κάθε χέρι.
• επαφή. Πρέπει να περιστρέψετε το χέρι με την παλάμη του χεριού σας προς εσάς και να συνδέσετε εναλλάξ τα δάχτυλά σας με την άκρη του αντίχειρα σας για να σχηματίσετε έναν κύκλο. Κάθε επαφή πρέπει να κρατηθεί για 0, 5-1 λεπτά. Κάντε 4 ή περισσότερες επαναλήψεις για κάθε χέρι.
• άσκηση αντίχειρα. Η παλάμη του χεριού σας πρέπει να βρίσκεται σε σταθερή επιφάνεια. Πρέπει να μετακινήσετε τον αντίχειρά σας και να τον απομακρύνετε στο μέγιστο από τα υπόλοιπα. Σε ακραίες περιπτώσεις, πρέπει να καθυστερήσετε για 0, 5 έως 1 λεπτό και μετά να επιστρέψετε στην αρχική θέση. Κάντε 10-15 επαναλήψεις για κάθε χέρι. Κάνετε την άσκηση κάθε 2-3 ημέρες.
• Υπάρχει μια άλλη άσκηση αντίχειρα. Πρέπει να στρέψετε το χέρι σας προς το μέρος σας με την παλάμη του χεριού σας, να μετακινήσετε τον αντίχειρά σας στο πλάι όσο το δυνατόν περισσότερο και στη συνέχεια να λυγίσετε έτσι ώστε η άκρη του να αγγίζει τη βάση του μικρού δακτύλου. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να παραμείνετε για 0, 5-1 λεπτά. Κάντε 4 ή περισσότερες επαναλήψεις ανά χέρι.
• Πινέλο. Πρέπει να βάλετε την παλάμη σας στο τραπέζι και να ισιώσετε τη βούρτσα έτσι ώστε να γίνει όσο το δυνατόν πιο επίπεδη. Πρέπει να παραμείνετε σε αυτήν τη θέση για 0, 5-1 λεπτά. Κάντε 4 επαναλήψεις για κάθε χέρι.
• τεντώστε τα δάχτυλά σας. Πρέπει να περιστρέψετε το χέρι σας προς εσάς με την παλάμη του χεριού σας και να λυγίσετε τα δάχτυλά σας έτσι ώστε να αγγίζουν το δέρμα στις βάσεις τους. Πρέπει να παραμείνετε σε αυτήν τη θέση για 0, 5 έως 1 λεπτό και στη συνέχεια να ισιώσετε τα δάχτυλά σας ομαλά. Κάντε 4 ή περισσότερες επαναλήψεις ανά χέρι.
• Επεκτείνετε τον αντίχειρά σας. Πρέπει να περιστρέψετε το χέρι προς σας με την παλάμη του χεριού σας και να λυγίσετε τον αντίχειρά σας έτσι ώστε η άκρη του να αγγίζει τη βάση του δείκτη. Πρέπει να παραμείνετε σε αυτήν τη θέση για 0, 5-1 λεπτά και να κάνετε 4 επαναλήψεις.
• Υπάρχει μια άλλη επιλογή για να τεντώσετε τον αντίχειρα. Η αρχική θέση είναι η ίδια. Ο αντίχειρας πρέπει να τραβηχτεί στη βάση του μικρού δακτύλου, κινώντας μόνο την κάτω άρθρωση. Στο άκρο, μείνετε 0, 5 έως 1 λεπτό και επαναλάβετε 4 φορές για κάθε χέρι.
• Ενίσχυση της άσκησης. Είναι απαραίτητο να πάρετε μια μαλακή μπάλα και να τη συμπιέσετε όσο το δυνατόν περισσότερο, να παραμείνει στο ακραίο σημείο για μερικά δευτερόλεπτα. Κάντε 10-15 επαναλήψεις για κάθε χέρι. Η ίδια η άσκηση πρέπει να γίνεται κάθε 2-3 ημέρες και όχι κάθε μέρα για να αφήσετε τα χέρια σας να ξεκουραστούν.
• τσιμπήματα. Αυτή η άσκηση απαιτεί επίσης μια μαλακή μπάλα, πρέπει να τρυπηθεί έτσι ώστε να υπάρχει ένας αντίχειρας στη μία πλευρά και όλοι οι άλλοι στην άλλη. Πρέπει να παραμείνετε σε αυτήν τη θέση για 0, 5-1 λεπτά. Πρέπει να κάνετε 10-15 επαναλήψεις για κάθε χέρι. Άσκηση κάθε 2-3 ημέρες.

Εκτός από τέτοιες ασκήσεις, είναι επίσης χρήσιμο να εργάζεστε με πηλό ή πλαστελίνη. Το υλικό μπορεί απλώς να τυλιχτεί και να ζυμωθεί ή να υποστεί επεξεργασία σε διάφορες τέχνες.

Οι ασκήσεις με τα δάχτυλα δεν πρέπει να πραγματοποιούνται εάν ο πόνος είναι πολύ σοβαρός. Σε αυτήν την περίπτωση, η άσκηση μπορεί να βλάψει μόνο.

Διατροφή

Μία από τις αρχές θεραπείας για διάφορες παθολογίες των αρθρώσεων είναι η σωστή διατροφή.

Η διατροφή πρέπει να οργανώνεται σύμφωνα με τις ακόλουθες αρχές:

• Ομαλοποίηση βάρους. Αυτό είναι απαραίτητο για αποκλίσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Όταν ο μεταβολισμός των λιπιδίων διαταράσσεται, τα λιπίδια εναποτίθενται στις αρθρώσεις.
• περιορισμός αλατιού. Όταν υπάρχει πάρα πολύ από αυτό στο σώμα, οι αρθρώσεις χάνουν την ελαστικότητά τους.
• Αποφύγετε το αλκοόλ.
• Με την ουρική αρθρίτιδα, το επίκεντρο πρέπει να είναι τα φυτικά τρόφιμα για την αλκαλοποίηση του σώματος.
• Μειώστε την πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης. Τα αμινοξέα που περιέχει διεισδύουν στην αρθρία και προκαλούν φλεγμονή και πόνο.
• Είναι καλύτερα να απορρίπτετε ζωμούς κρέατος ή να χρησιμοποιείτε δευτερεύοντες ζωμούς.
• Είναι καλύτερο να μην χρησιμοποιείτε κρέας στην καθαρή του μορφή, αλλά ως σνίτσελ, κεφτεδάκια, κεφτεδάκια.
• Εάν έχετε ουρική αρθρίτιδα, πρέπει να αποφύγετε τα λιπαρά ψάρια, το χαβιάρι, το μουρουνέλαιο, τα εντόσθια, τα αυγά, το βούτυρο, την κρέμα, την λιπαρή ξινή κρέμα και τους ξηρούς καρπούς.
• Θα πρέπει να απορρίπτετε τα γλυκά, τα είδη ζαχαροπλαστικής, τα δημητριακά μετά την προεπεξεργασία και τα στιγμιαία προϊόντα.
• Η διατροφή πρέπει να είναι κορεσμένη με βιταμίνη C. Για να το κάνετε αυτό, θα χρειαστείτε εσπεριδοειδή, βατόμουρα, μήλα, πιπεριές, μαύρες σταφίδες, λαχανάκια Βρυξελλών και μπρόκολο.

Πρόληψη

Κάθε ασθένεια είναι πιο εύκολο να αποφευχθεί παρά να θεραπευτεί. Τα ακόλουθα μέτρα είναι κατάλληλα ως προφύλαξη για διάφορες αρθρώσεις των δακτύλων στις αρθρώσεις:

• Η σωστή διατροφή. Η διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, σύνθετους υδατάνθρακες, άπαχες πρωτεΐνες και ακόρεστα λιπαρά οξέα.
• Επαρκής πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων. Εάν δεν υπάρχει αρκετό στη διατροφή, τότε θα πρέπει να καταφύγετε σε χρήματα από το φαρμακείο.
• Σωστό καθεστώς κατανάλωσης αλκοόλ. Η έλλειψη υγρών επιβραδύνει το μεταβολισμό, ο οποίος επηρεάζει τη ροή του αίματος και τη διατροφή στις αρθρώσεις και μειώνει τον όγκο του αρθρικού υγρού που περιέχει. Το καθεστώς κατανάλωσης θα πρέπει να βασίζεται σε καθαρό νερό χωρίς αέριο. Κατά μέσο όρο, πρέπει να πίνετε 2 λίτρα υγρών την ημέρα.
• Χωρίς κακές συνήθειες.
• Κατάλληλη σωματική δραστηριότητα. Είναι σημαντικό για την κανονική ταχύτητα των μεταβολικών διεργασιών στο σώμα, την καλή κυκλοφορία του αίματος, την ενίσχυση των περιαρθρικών μυών και των συνδέσμων.
• Ειδική γυμναστική για τα δάχτυλα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν τα δάχτυλα εκτίθενται σε συνεχές στρες. Αυτό είναι κοινό σε ορισμένους αθλητές και επαγγέλματα.
• Ικανοποιητική εναλλαγή μεταξύ δραστηριότητας και ανάπαυσης. Ο ύπνος πρέπει να είναι πλήρης.
• Ελάχιστο φορτίο.
• Τακτικές ιατρικές εξετάσεις. Μπορείτε να προσδιορίσετε το αρχικό στάδιο της παθολογίας ή τις απαιτήσεις για την ανάπτυξή της, έτσι ώστε να μπορείτε να λάβετε τα απαραίτητα μέτρα εγκαίρως.

Ο πόνος στις αρθρώσεις των δακτύλων δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν συνοδευτικά συμπτώματα, ένα τέτοιο φαινόμενο μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι σοβαρής παθολογίας. Μια ολοκληρωμένη προσέγγιση χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου των αρθρώσεων. Οι θεραπευτικές μέθοδοι πρέπει να συνταγογραφούνται από γιατρό, καθώς κάθε ασθενής χρειάζεται μια ατομική προσέγγιση.